Niet (tijdig) meedelen van informatie is aflopend en geen voortdurend misdrijf
Artikel 13, §1 CAP-wet bepaalt dat een administratieve geldboete wegens het niet naleven van de informatieverplichtingen moet worden opgelegd binnen het jaar na de vaststelling. De boetebeslissing dateert van geruime tijd later. De FOD Financiën was evenwel van oordeel dat het hier ging om een inbreuk met een voortdurend karakter, doordat in de tijd na de vaststelling nog geen oplossing werd gevonden voor het technische probleem.
De Raad van State oordeelt evenwel dat de inbreuk geen voortdurend karakter heeft, maar een aflopend karakter kent.
Verschaft louter eigendomsstatuut een vennootschap persoonlijk belang?
In geval van betwisting of dit het geval is, behoort het de Raad voor Vergunningsbetwistingen toe te onderzoeken of de beroeper voldoende aannemelijk maakt dat hij waarschijnlijk gevolgen ondervindt van de afgifte van de omgevingsvergunning.
Raad van State verklaart zich onbevoegd vanaf betekening dwangbevel tot betaling administratieve geldboete
Zonder nader in te gaan op de draagwijdte van de rechtsmacht en het aanhangige burgerlijke geschil, stelt de Raad dus vast dat de betekening van een dwangbevel hoe dan ook zou maken dat de rechtsmacht van de Raad vervalt.
Zolang er geen dwangbevel wordt betekend, zou de Raad dus wel beschikken over de rechtsmacht om kennis te nemen van de beroepen die gericht worden tegen de beslissingen tot het opleggen van de geldboete. De wettigheidscontrole die de Raad van State in dergelijk geval uitoefent, verschilt niet van de wettigheidscontrole die de rechtbank kan uitoefenen wanneer zij kennis neemt van een verzet op grond van artikel 69, § 2, van het Mestdecreet.
Raad van State vernietigt ruimtelijk beleidsplan dat verordenende bepalingen bevat
Hoewel de Raad principieel niet bevoegd is om kennis te nemen van ruimtelijke beleidsplannen nu dit normaliter geen voor vernietiging vatbare rechtshandeling is die verordenende kracht zou hebben en zo een wijziging van de bestemming kan doorvoeren, besluit de Raad hier tot ontvankelijkheid gelet op de gegrondheid van het middel.
Raad van State verwerpt 2 vorderingen tot schorsing gericht tegen fusies gemeenten
Door de samenvoeging van deze gemeenten zouden deze in de toekomst behoren tot de provincie Oost-Vlaanderen. Dit laatste element wordt door de Raad van State aanzien als een intrinsiek vrijblijvend advies en vormt dus geen aanvechtbare voorbeslissing. Het zou alleen aan het Vlaams parlement toekomen om de grenzen van de provincies te wijzigen. Verder gaat het arrest ook in op de aanduiding van de algemeen directeur, financieel directeur en enkele andere ambten. Volgens verzoekende partijen had dit in besloten stemming moeten gebeuren. De Raad oordeelt dat de aanwijzing van coördinatoren niet bij afzonderlijke stemming moet worden beslist en ook niet in een besloten vergadering of geheim moet gebeuren.
Raad van State schorst toelating pop-up zomerbar in landschappelijk waardevol agrarisch gebied (en natuurgebied)
Nu een pop-up bar niet te verenigen valt met de bestemmingen van het betrokken gebied, moet beroep worden gedaan op de uitzonderingsbepalingen voor sociaal-recreatief medegebruik uit artikel 4.4.4 VCRO. De dubbele toets die hiervoor moet worden uitgevoerd, wordt nogmaals nader toegelicht.
Waterdoorlatende bedekking is verharding en dus vergunningsplichtig
Er bestaat in de praktijk een groot misverstand over verharding en de omgevingsvergunningsplicht ervan. De overtuiging durft nogal eens te heersen dat verharding (denk aan grasdallen, steenslag, oprit in kiezelsteen, kunstgras) geen vergunningsplichtige verharding is, omdat deze waterdoorlatend zou zijn.
Niets is minder waar.
Het loutere feit dat op een grond / bodem louter siersteen of lavasteen werd aangebracht en dat het geheel waterdoorlatend is, ontslaat de aanbrenger ervan niet van het bekomen van een omgevingsvergunning. De vraag die moet worden gesteld is of de bodembedekking de originele bodem daadwerkelijk verhardt.
Beoordeling beroep inzake zaak der wegen is allesomvattend
Artikel 25, § 2, 1°, van het gemeentewegendecreet kent de Vlaamse regering de bevoegdheid toe het besluit van de gemeenteraad tot opheffing van een gemeenteweg te vernietigen “wegens strijdigheid met dit decreet”, daaronder verstaan het gemeentewegendecreet. De door deze bepaling toegekende toetsingsbevoegdheid strekt zich uit tot alle artikelen van het gemeentewegendecreet en is niet beperkt tot de daarin “in het bijzonder” vermelde doelstellingen en principes, noch is er enige grond voor de in de laatste memorie van de eerste verwerende partij geopperde stelling dat die bevoegdheid zich zou dienen te beperken tot “de procedurele aspecten”.
Raad van State stelt bevoegdheidsverdeling op scherp
Bij de beoordeling van de rechtsmacht van de Raad van State moet dus rekening worden gehouden met (i) of de overheid bij het nemen van de beslissing over enige discretionaire beoordelingsbevoegdheid beschikte of slechts over eden volledig gebonden bevoegdheid en slechts heeft moeten vaststellen of de reglementair gestelde voorwaarden, zoals zij die als overheid interpreteert, vervuld waren én (ii) de ingeroepen middelen en onwettigheden.
Raad van State niet bevoegd voor de beslissing omtrent 30 jaar (on)gebruik gemeenteweg
De beslissing om een grondstrook in overweging te nemen kan worden aangevochten bij de Raad van State. Zodra er effectief standpunt wordt ingenomen over het dertig jarig gebruik, dient de burgerlijke rechter te worden gevat.
RvS blijft bevoegd inzake openbaarheid van bestuur ook al werd de gewone rechter reeds gevat
In een princiepsarrest van de algemene vergadering van 20 maart van 2023 met nummer 256.076 heeft de Raad van State (RvS) zich (opnieuw) uitgesproken over de vraag of de aan de RvS toegewezen bevoegdheid beperkingen kan ondergaan als een betwisting in verband met de toegang tot hetzelfde bestuursdocument kadert in een geschil dat aanhangig is bij een justitieel rechtscollege.
Voorheen oordeelde de Raad steeds dat de bevoegdheid van de Raad ophoudt te bestaan op het ogenblik dat een rechtscollege wordt gevat dat zelf de neerlegging van documenten met inachtneming van de rechten van verdediging kan bevelen.
Met dit princiepsarrest wordt deze rechtspraak van de Raad gewijzigd en oordeelt deze dat de Raad ondanks de bevoegdheid van de gewone rechter onverkort blijft. De specifieke bevoegdheid van de Raad valt immers te onderscheiden van de specifieke bevoegdheid van die rechter.
Raad voor Vergunningenbetwistingen binnenkort bevoegd voor beroepen tegen RUP’s, stedenbouwkundige verordeningen en complexe projecten
Met dit decreet wil de Vlaamse regering de doorlooptijd van de jurisdictionele beroepsprocedures tegen ruimtelijke uitvoeringsplannen, stedenbouwkundige verordeningen, voorkeurs- en projectbesluiten m.b.t. complexe projecten inkorten. Ze heeft daarom beslist om de huidige beslissingsbevoegdheid van de Raad van State over te dragen naar de Raad voor Vergunningenbetwistingen (RvVb).
Doorslaggevende wijzigingen aan wetten op de Raad van State
Met de wijzigingen blijkt dat meer aandacht wordt geschonken aan digitale procesvoering.
Raad van State vernietigt RUP zandwinning Bocholt door gebrekkige beoordeling instandhoudingsdoelstellingen en klimaatimpact
Zoals bevestigd is in ’s Raads arrest nr. 252.314 van 3 december 2021, blijkt uit de rechtspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie dat een passende beoordeling geen leemten mag vertonen en volledige, nauwkeurige en definitieve constateringen en conclusies moet bevatten die elke redelijke wetenschappelijke twijfel over de gevolgen van de plannen of projecten voor het betrokken beschermde gebied wegnemen.